Transport drogowy przyjął swój współczesny wygląd
Historia
Początki transportu drogowego sięgają VI w. p.n.e., kiedy to rozwijały się ścieżki, dominował ruch pieszy, a w Persji i Grecji powstały pierwsze niewielkie odcinki dróg o twardej nawierzchnipotrzebny przypis. W Polsce budowa pierwszej drogi o nawierzchni twardej nastąpiła na przełomie XIX i XX w. w okolicach Łodzi i Wrocławiapotrzebny przypis.
Transport drogowy przyjął swój współczesny wygląd w wyniku rozwoju motoryzacji.
Infrastruktura
Infrastruktura transportu drogowego
Na infrastrukturę drogową składają się następujące pozycje11:
grunt,
roboty drogowe przed ułożeniem nawierzchni,
roboty związane z nawierzchnią i pomocnicze,
konstrukcje budowlane: mosty, przepusty, wiadukty, tunele, budowle chroniące przed lawinami i spadającymi skałami, osłony śniegowe itd.,
przejazdy kolejowe,
znaki drogowe i urządzenia sygnalizacyjne i łącznościowe,
urządzenia świetlne,
urządzenia do poboru opłat, parkometry,
budynki wykorzystywane przez dział infrastruktury.
Infrastrukturę transportu samochodowego podzielić można analogicznie jak infrastruktury innych gałęzi transportu na infrastrukturę liniową (drogi) i punktową ? np. węzły drogowe, przystanki autobusowe, centra logistyczne i punkty przeładunkowe, jak również mające charakter pomocniczy, np. parkingi, stacje benzynowe, myjnie samochodowe, czy też stacje kontroli pojazdów lub stacje obsługi pojazdów (warsztaty)12.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Transport_drogowy
Mikrobus
Mikrobus
Mikrobus ? autobus niewielkich rozmiarów, przeznaczony do przewozu na miejscach siedzących od 9 do 20 pasażerów, nie licząc kierowcy (według niektórych autorów, do 17 osób)1. Mikrobusy, zwłaszcza starsze, projektowane i wytwarzane były często z użyciem podzespołów samochodów osobowych, jak silniki, układ napędowy i zawieszenie kół (np. polski ZSD Nysa). Większe pojazdy unifikowane są często z lekkimi samochodami ciężarowymi (dostawczymi)1.
Mikrobusy stosowane bywają w mniejszych miejscowościach, gdzie panuje mały ruch, lub w górskich miejscowościach z uwagi na to, iż "pełnowymiarowymi" autobusami trudno jest wjechać pod wzniesienia, a poza tym mikrobusy są krótsze ? więc i ciaśniejsze zakręty mogą pokonywać bez trudu, oraz są węższe, stąd też łatwiej mogą się mijać na wąskich drogach. Także są używane tam, gdzie na trasie znajduje się most o niewielkiej nośności, który mógłby nie wytrzymać ciężaru normalnego autobusu.
Mikrobusami nazywane bywają także pojazdy, które posiadają do 9 miejsc łącznie z kierowcą. Można je prowadzić na zwykłe prawo jazdy kategorii B (pojazd o liczbie miejsc do 9 wraz z kierowcą jest uważany przez Kodeks drogowy za samochód osobowy). Jeżeli posiadają od 10 do 17 miejsc łącznie z kierowcą, trzeba mieć prawo jazdy kat. D1 i ukończony kurs na przewóz osób; czas pracy kierowcy pojazdu do przewozu od 10 osób jest ponadto limitowany przy pomocy obowiązkowego tachografu. Jeżeli liczba miejsc łącznie z kierowcą przekracza 17 trzeba mieć prawo jazdy kat. D i ukończony kurs na przewóz osób. Mikrobusy są często nazywane busami.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mikrobus
Podróże w komfortowych warunkach
Chociaż wielu osobom transport busem kojarzy się przede wszystkim na przykład z brakiem przestrzeni pozwalającej na wyciągnięcie nóg w czasie podróży i tak dalej, obecnie oferta firm transportowych w tym zakresie jest naprawdę na wysokim poziomie. Co prawda, busy to o wiele mniejsze od autokarów pojazdy i trudno oczekiwać takiej przestrzeni jak w autobusie, jednak sporo busów to dość komfortowe środki transportu. Co więcej, bardzo często są one wyposażone w klimatyzację, która sprawia, że podróż odbywana szczególnie w letniej porze, gdy dokuczają nam upały, może być o wiele bardziej komfortowa. Niejeden bus umożliwia swoim pasażerom także skorzystanie z bezpłatnej sieci Wi-Fi, co dla wielu pasażerów jest bardzo dużym atutem.